Βουνοκορφές
σβήνουν στη θάλασσα εκεί όπου οι ναυτικές πολιτείες δίνουν τη θέση τους σε
μαγικές παραλίες. Και όλα γύρω από τον ιερό τόπο που οι πρόγονοί μας επέλεξαν
ως το κέντρο του κόσμου.......
 |
Δυσκολεύεσαι να πιστέψεις πώς ένας τόσο μικρός σε έκταση τόπος μπορεί να είναι τόσο πλούσιος. Από τα πιο μυθικά βουνά της χώρας μας μέχρι την παράδοση των θαλασσινών και από τα πλούσια δάση μέχρι τους ιερούς τόπους, ο Δήμος Δελφών φυλάσσει μέσα του μια μικρή Ελλάδα. Δελφοί, Αμφισσα, Παρνασσός, Γαλαξίδι, Γκιόνα, Ιτέα, Βαρδούσια, Μόρνος, Γραβιά. Αλλά και Αγόριανη, Μουσουνίτσα, Δεσφίνα, Πολύδροσος, Αθανάσιος Διάκος, Οίτη, Κίρρα, Λιλαία. Το ανατολικό τμήμα του Νομού Φωκίδας είναι ένας τόπος που τα έχει όλα σε τέτοιο βαθμό που παρά το μικρό μέγεθός του χρειάζεστε μέρες για να τον γνωρίσετε.
Ο Δήμος των Δελφών συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης από τη συνένωση των προϋπαρχόντων Δήμων Αμφισσας, Γαλαξιδίου, Γραβιάς, Δελφών, Δεσφίνας, Ιτέας, Καλλιέων και Παρνασσού. Και κάπως έτσι πρέπει να ξεκινήσει κανείς το ταξίδι του, ανακαλύπτοντας την κάθε δημοτική ενότητα ξεχωριστά, καθώς σίγουρα κάτι θα ξεφύγει στο τέλος, όσο σχολαστικός ταξιδιώτης και αν είστε.
Ο Ομφαλός της Γης
Εχεις αφήσει πίσω σου την Αράχοβα και συνεχίζεις έχοντας στα δεξιά σου τις πλαγιές του περήφανου Παρνασσού. Ωσπου σε μια στιγμή εμφανίζεται μπροστά σου ένα από τα πιο επιβλητικά μέρη του πλανήτη. Το πανελλήνιο ιερό με το Μαντείο των Δελφών, ο Ομφαλός της Γης, το πνευματικό και θρησκευτικό κέντρο και το σύμβολο της ενότητας του αρχαίου ελληνισμού που έχει χαράξει ανεξίτηλα τον ελληνικό και παγκόσμιο πολιτισμό. Από τον δρόμο κιόλας φαίνεται η Θόλος της Αθηνάς Προναίας, το πιο χαρακτηριστικό μνημείο των Δελφών, να υψώνει το κάλλος της σε ένα φόντο από λιόδεντρα.
 |
Αμέσως μετά, χωμένη μέσα σε μια ρωγμή της χαράδρας των Φαιδριάδων, βρίσκεται η Κασταλία Πηγή που το νερό της διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του μαντείου, καθώς εδώ πλενόταν η Πυθία και εδώ, σύμφωνα με τον μύθο, ήταν η φωλιά του Πύθωνα που σκότωσε ο Απόλλωνας.
Θα καταλάβετε σύντομα ότι φτάσατε στους Δελφούς από τα πολλά τουριστικά λεωφορεία στην άκρη του δρόμου που μεταφέρουν τους ταξιδιώτες. Αφήστε το όχημά σας στο πάρκινγκ του Αρχαιολογικού Μουσείου και περπατήστε σε έναν από τους τρεις σπουδαιότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, όπου τα ερείπια του ιερού συνδυάζονται μοναδικά με το περιβάλλον. Ο Θησαυρός των Αθηναίων, η Στοά των Αθηναίων, η Πέτρα της Σίβυλλας, ο Ναός του Απόλλωνα και στο πιο ψηλό σημείο το θέατρο χτισμένο σε ένα σημείο όπου ο θεατής έβλεπε πίσω από τα δρώμενα της σκηνής μέχρι τη θάλασσα του Κόλπου της Ιτέας.
Πριν συνεχίσετε επισκεφθείτε ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μουσεία της χώρας μας, όπου θα θαυμάσετε τον Ηνίοχο, τον Ομφαλό, τη Σφίγγα των Ναξίων, το σύμπλεγμα Κλέοβι και Βίτωνα, τον ακανθωτό κίονα με τις χορεύτριες και τόσα άλλα. Μην παραλείψετε επίσης να επισκεφθείτε το Μουσείο Αγγελου & Εύας Σικελιανού που φιλοξενεί εκθέματα από την αναβίωση των Δελφικών Εορτών.
Ο δρόμος συνεχίζει και αμέσως μετά εισέρχεστε στον σύγχρονο οικισμό, όπου θα συναντήσετε πολλά ξενοδοχεία, ταβέρνες και καφετέριες. Από εδώ ξεκινάει ένα μοναδικό μονοπάτι που ανεβαίνει προς τα βουνά, μπαίνει στο ελατοδάσος και μετά από τρεις ώρες περίπου φτάνει στο Κορύκειο Αντρο, ένα πανάρχαιο λατρευτικό σπήλαιο στις πλαγιές του Δυτικού Παρνασσού. Μόλις 2 χλμ. από τους Δελφούς θα συναντήσετε τον υπέροχο περιπατητικό δρόμο που οδηγεί στο Μπαλκόνι του Οσίου Λουκά με τη μοναδική θέα, όπου σώζεται η αρχαία τράπεζα του ναού που χτίστηκε προς τιμήν του Οσίου Λουκά που γεννήθηκε εδώ. Μια παράκαμψη σας οδηγεί στην ιστορική Μονή Προφήτου Ηλία η οποία αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης της Επανάστασης του 1821 για τη Ρούμελη, ενώ λίγο πιο μετά συναντάτε τον παραδοσιακό οικισμό και παλαιό κεφαλοχώρι Χρισσό. Μπροστά του απλώνεται το Κρισσαίο Πεδίο με τον όμορφο βυζαντινό ναό του Αγ. Γεωργίου.
 |
Η πόλη της ιτιάς
Από τους Δελφούς διαλέξτε τη διαδρομή που περνάει μέσα από τον απέραντο ελαιώνα της Αμφισσας και κατεβαίνει προς στη θάλασσα φτάνοντας μέχρι την πόλη της Ιτέας. Η παλιά Σκάλα των Σαλώνων είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Δήμου Δελφών και σημαντικός εμπορικός και τουριστικός κόμβος. Χτισμένη με τις αρχές του ιπποδάμειου συστήματος σε μια θέση όπου υπήρχαν πηγές στη σκιά μιας μεγαλόπρεπης ιτιάς, η πόλη έπαιξε σημαντικό ρόλο στα χρόνια της Επανάστασης.
Στην Ιτέα θα περπατήσετε στην ατέλειωτη Εσπλανάδα και θα κάνετε μπάνιο στις όμορφες παραλίες της, ενώ στα αξιοθέατα της πόλης περιλαμβάνονται ο μεγαλόπρεπος ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, το Αγιόνερο με τα ιαματικά νερά και το Αλσος των Αγ. Αναργύρων σε ένα ύψωμα στα βορειοδυτικά της πόλης. Αν έχετε την τύχη να ταξιδεύετε με σκάφος αξίζει να βάλετε πλώρη για τα τρία νησάκια του κόλπου, τους τρεις Αγιους (Αθανάσιο, Κωνσταντίνο και Δημήτριο).
Στη διπλανή Κίρρα θα συναντήσετε ό,τι έχει απομείνει από τους αρχαίους νεώσοικους του 5ου αιώνα π.Χ. Η Κίρρα ήταν ο διαχρονικός προορισμός των πλοίων που κουβαλούσαν προσκυνητές, εμπόρους και βασιλιάδες που ήθελαν να φτάσουν στους Δελφούς. Λίγα χιλιόμετρα στα δυτικά της Ιτέας σε ένα μικρό οροπέδιο ανάμεσα στους λόφους βρίσκεται η Τριταία που λίγοι τη γνωρίζουν με το όνομά της αλλά όλοι την ξέρουν ως Κολοπετινίτσα -το παλιό όνομα του χωριού- μια ονομασία που συμβολίζει ένα τοπωνύμιο μακρινό και αόριστο που σχεδόν δεν υπάρχει.
Αρχόντισσα του οροπεδίου
Από την Ιτέα διαλέξτε τη διαδρομή που κινείται ανατολικά προς μια περιοχή της Φωκίδας ιδανική για εξερεύνηση, γεμάτη παραλίες και ξωκλήσια. Πρωτεύουσα της περιοχής είναι η Δεσφίνα, η κωμόπολη που στα αρχαία χρόνια κατείχε την υπέροχη ονομασία Εχεδάμεια. Χτισμένη σε ένα οροπέδιο νότια της τελευταίας απόληξης του Παρνασσού, το Νεραϊδολάκωμα, η Δεσφίνα είναι τόπος καταγωγής επιφανών ευεργετών που συναγωνίστηκαν στα κληροδοτήματα που άφησαν στον τόπο τους.
 |
Πατρίδα του επίσκοπου Σαλώνων Ησαΐα, ενός από τους πιο ένθερμους επαναστάτες του ‘21 ο οποίος σκοτώθηκε στο πεδίο της μάχης, αλλά και του ζωγράφου Σπύρου Παπαλουκά, πρόδρομου της Γενιάς του ‘30. Οι κάτοικοι του χωριού είναι κτηνοτρόφοι και όσοι γνωρίζουν την περιοχή ξέρουν ότι εδώ φτιάχνεται το καλύτερο κοντοσούβλι προβατίνας της Νότιας Ρούμελης.
Λίγα χιλιόμετρα έξω από την κωμόπολη θα συναντήσετε το Νέο Μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου, ενώ η Παλαιά Μονή Τιμίου Προδρόμου του 13ου αιώνα, που διακρίθηκε κατά την Επανάσταση του ‘21, βρίσκεται μέσα στη δύσβατη χαράδρα του Δρυμώνα. Ο δρόμος κατευθύνεται νότια προς τη μεγάλη χερσόνησο του Μακρυνικόλα και μικρές παρακάμψεις βγάζουν σε όμορφες παραλίες. Στα δυτικά της Δεσφίνας φτάνετε στα Γενημάκια και στα ανατολικά απλώνονται στη σειρά οι Ποταμοί, ο Βάλτος, ο Πρόσακος, ο Αγιος Ανδρέας και άλλες μικρές παραλίες. Η πορεία σας φτάνει μέχρι το ακρωτήρι του Μακρυνικόλα στο οποίο βρίσκεται το περίφημο παλιό μοναστήρι του Αγίου Νικολάου. Για να φτάσετε θα πρέπει να αφήσετε το αμάξι και να περπατήσετε για 1.000 μέτρα σε ένα μαγευτικό τοπίο. Αξίζει γιατί στην πορεία σας θα δείτε από ψηλά μια μικρή παραλία που τα γαλανά νερά της θα σας μαγνητίσουν.
Η μεγάλη ναυτική παράδοση
Μετά την εξερεύνηση στα αχανή τοπία του Μαρκυνικόλα αξίζει να γυρίσετε πίσω και από την Ιτέα να συνεχίσετε προς το μαγικό Γαλαξίδι για μια γερή δόση αρχοντιάς. Καμία άλλη παραθαλάσσια πόλη δεν έχει τόσο μεγάλη ναυτική παράδοση και δεν είναι τυχαίο που το Γαλαξίδι ονομάζεται «το στεριανό νησί». Από τα μέσα του 18ου αιώνα μέχρι και το 1930 οι Γαλαξιδιώτες ναυτικοί κατέκτησαν με τα ιστιοφόρα τους τις θάλασσες του κόσμου.
Σήμερα η πόλη είναι ένας παραδοσιακός οικισμός και ιδανικός τουριστικός προορισμός για τους πιο ρομαντικούς, καθώς τα όμορφα καντούνια ακόμα αποπνέουν την παλιά κοσμοπολίτικη αρχοντιά. Στις βόλτες σας στην προκυμαία και στα σοκάκια θα ανακαλύψετε το μνημείο της Γυναίκας του Ναυτικού, τη μεγάλη άγκυρα στο λιμάνι του Χηρόλακκα, τα γαλαξιδιώτικα αρχοντικά (Μπουρζέικο, Δεδουσαίικο, Μοσχολαίικο, Νινέικο), το άγαλμα του καπετάνιου, το νεοκλασικό κτίριο του Παρθεναγωγείου και τον Ναό του Αγίου Νικολάου με το αριστουργηματικό ξύλινο τέμπλο. Περπατήστε στο περιαστικό δάσος και ανεβείτε μέχρι τον παραδοσιακό Μύλο στη κορφή του λόφου, απ’ όπου θα απολαύσετε τη θέα προς την πόλη και τον κόλπο της.
 |
Νότια της πόλης απλώνονται ακτές με μικρές όμορφες παραλίες, όπως αυτή του Αγίου Βασιλείου, ενώ αξίζει να βρεθείτε στην κορφή του λόφου της Τραχήλας όπου στέκεται το εκκλησάκι της Παναγίας Γάλαξας της Θαλασσοκρατούσας. Από εδώ ο παραλιακός δρόμος οδηγεί στους Αγίους Πάντες, την παλιά Βίδαβη, όπου η παραλία της παρουσιάζει αξιόλογη τουριστική κίνηση το καλοκαίρι.
Εδώ ολοκληρώνεται η περιήγηση στα παράλια του Δήμου Δελφών και ξεκινάει η ανάβαση στα θαυμαστά βουνά. Πρώτη στάση προς τα ηπειρωτικά και την Γκιόνα μετά το Γαλαξίδι είναι το μαρτυρικό χωριό της Βουνιχώρας, χτισμένο στους πρόποδες των Ορέων του Λιδορικίου. Λίγο έξω από το χωριό ξεκινάει το περίφημο Δάσος Κέδρων, ένα φυσικό μνημείο με υπεραιωνόβια δέντρα, ενώ κοντά, στη θέση Μεσονήσι, βρίσκεται και το όμορφο σπήλαιο Βιτρίνα. Η διαδρομή συνεχίζει προς την πρωτεύουσα του νομού, την Αμφισσα.
Στα ιστορικά Σάλωνα
Πρώτη στάση όπως έρχεστε από τη Βουνιχώρα με προορισμό την Αμφισσα είναι η Αγία Ευθυμία, η αρχαία πόλη Μυωνία, ένα χωριό γύρω από το οποίο έχουν γίνει σημαντικές ανασκαφικές ανακαλύψεις. Αμέσως μετά στην αγκαλιά ενός λόφου όπου δεσπόζει το θρυλικό κάστρο της περιοχής, απλώνεται η Αμφισσα, γνωστή παλαιότερα με το όνομα (τα) Σάλωνα, από παραφθορά μάλλον του φραγκικού La Sole. Η νέα ονομασία είναι ουσιαστικά η αρχαία της περιοχής από το ρήμα «αμφιέννυμι», που σημαίνει«περιβάλλω», επειδή η πόλη περιβάλλεται από πολλά βουνά.
 |
Η πρωτεύουσα του Δήμου Δελφών έχει μια μεγάλη ιστορία που ξεκινάει ως πόλη-κράτος και πρωτεύουσα των Εσπερίων Λοκρών, περνάει στον Μεσαίωνα με τη δημιουργία της Αυθεντίας των Σαλώνων και φτάνει μέχρι την Ελληνική Επανάσταση, όπου η πόλη μεγαλούργησε σε ηρωισμό. Η περιοχή των Σαλώνων προσέφερε στον Αγώνα τους μεγάλους αγωνιστές Αθανάσιο Διάκο, Οδυσσέα Ανδρούτσο, Πανουργιά, Γιάννη Γκούρα, Γιάννη Μακρυγιάννη, Δυοβουνιώτη, Τράκα και Μητρόπουλο, ενώ ήταν η πρώτη πόλη της Ρούμελης που επαναστάτησε και καταλήφθηκε από τον Πανουργιά, κάτι που αποτυπώνεται περίφημα στον διάσημο πίνακα του Louis Dupre.
Περπατήστε μέχρι το ιστορικό κάστρο των Σαλώνων και στη συνέχεια κατηφορίστε πιο νότια στη συνοικία Χάρμαινα στην οποία υπήρχαν τα Ταμπάκικα, τα εργαστήρια κατεργασίας δέρματος για τα οποία ήταν διάσημη η πόλη από τον 16ο αιώνα. Πρόκειται για μια γραφική γειτονιά με παλιά σπίτια και ανακαινισμένα εργαστήρια, πηγές, πλατάνια και σοκάκια στην οποία πρωταγωνιστεί το γραφικό Τουλασίδι, κεντρικό παλιό κτίριο όπου συγκεντρώνονταν οι εργάτες και σημερινός πολιτιστικός χώρος. Μέσα στην πόλη θα ξαποστάσετε σε κάποιο από τα πολλά τσιπουράδικα, θα θαυμάσετε τα παλιά αρχοντικά, θα επισκεφθείτε τη Δημοτική Πινακοθήκη «Σπύρος Παπαλουκάς» όπου θα δείτε τα σχέδια του μεγάλου ζωγράφου για την αγιογράφηση του Μητροπολιτικού Ναού της πόλης και θα πιείτε τον καφέ σας στον πανέμορφο και παραδοσιακό Γυαλί καφενέ.
Νότια της Αμφισσας βρίσκεται το γραφικό Σερνικάκι, ενώ στα βόρεια θα συναντήσετε πρώτα τον Ελαιώνα και μετά τα χωριά που στέκονται στη σκιά της Γκιόνας, τη Βίνιανη και το Προσήλιο. Από εδώ ξεκινάνε και οι διαδρομές που σας βγάζουν στα ψηλά του βουνού. Η Γκιόνα είναι ένα από τα πιο άγρια και δύσκολα βουνά και συγκεντρώνει κάθε χρόνο την αφρόκρεμα των ορειβατών και των περιπατητών. Αξίζει κανείς να μπει μέσα στο ελατοδάσος και να φτάσει μέχρι το Δασικό Χωριό στη θέση Καψίτσα, όπου υπάρχουν χώροι φιλοξενίας και αναψυχής.
Το χάνι των ηρώων
Από τον κεντρικό δρόμο που συνδέει την Αμφισσα με τη Λαμία συνεχίζουμε προς τα βόρεια με προορισμό μας τη Γραβιά. Σύντομα μια παράκαμψη μας οδηγεί στο «Vagonetto», το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας, όπου παρουσιάζεται η διαδικασία εξόρυξης του βωξίτη, που κράτησε τον κόσμο στα χωριά, μέσα από εκθέματα, αλλά και μία επίσκεψη στη Στοά 850.
 |
Λίγο αργότερα συναντάμε την Βάργιανη, ένα παραδοσιακό και ιστορικό χωριό περιτριγυρισμένο από έλατα. Εδώ θα πιούμε νερό στις πηγές της Μπουρμπούλας και θα περπατήσουμε σε ένα μικρό μονοπάτι που οδηγεί στη Νεραϊδοσπηλιά με τον όμορφο διάκοσμο από σταλακτίτες και σταλαγμίτες.
Εχουμε πλέον φτάσει από την Γκιώνα στους πρόποδες του Παρνασσού και ο δρόμος οδηγεί στην Γραβιά, το χωριό που έγινε γνωστό από το Χάνι της Γραβιάς, όπου στις 8 Μαΐου 1821 έγινε μία από τις πιο σημαντικές, για την έκβαση της Επανάστασης, μάχη, όπου ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με 120 άνδρες νίκησε τον μεγάλο στρατό του Ομέρ Βρυώνη. Στο χωριό σώζονται ακόμα κάποια θεμέλια από το αυθεντικό Χάνι, ενώ έχει κατασκευαστεί εκ νέου μια όμορφη απομίμηση του παλιού κτιρίου.
Από τη Γραβιά ξεκινήστε προς το ημιορεινό χωριό Καστέλλια, σε μια διαδρομή που περνάει δίπλα από τα μεγάλα μεταλλεία της περιοχής. Ο δρόμος συνεχίζει παράλληλα με τον ποταμό Κανιανίτη προς τρία ακόμα όμορφα χωριά της περιοχής που βρίσκονται σκαρφαλωμένα στους λόφους που ενώνουν την Οίτη με την Γκιόνα, το Οινοχώρι, το Σκλήθρο και την Καλοσκοπή. Κοντά στο Οινοχώρι βρίσκονται ερείπια πελασγικών τειχών, ενώ από τη γραφική Καλοσκοπή ξεκινάει ένα δίκτυο μονοπατιών που κινείται μέσα σε μία οργιώδη βλάστηση. Πίσω στη Γραβιά ένας δρόμος οδηγεί νότια προς τη Μαριολάτα. Το χωριό είναι πόλος έλξης για τους περιπατητές και από εδώ μπορεί κανείς να φτάσει στις περίφημες φυσικές λίμνες Λεκάνες της Μαριολάτας, στα ερείπια της αρχαίας πόλης Βοίον, στη βυζαντινή Μονή της Παναγίας Παντάνασσας, αλλά και να διασχίσει το φαράγγι που οδηγεί στην εντυπωσιακή Μπαρουτοσπηλιά.
Στα δάση του Παρνασσού
Από τη Μαριολάτα ο δρόμος κατευθύνεται προς τις βορειοδυτικές πλευρές του Παρνασσού. Πρώτα συναντάμε τη Λιλαία, το χωριό που χτίστηκε εκεί όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη. Η Λιλαία ήταν από τις πιο ισχυρές πόλεις της Φωκίδας και ακόμη σώζονται τα μέλη του μεγάλου τείχους στην ακρόπολη που ήλεγχε την κοιλάδα του Κηφισού ποταμού.
 |
Ακολουθεί η Πολύδροσος -ή όπως ακόμα αναφέρεται η Σουβάλα- ένας καταπράσινος οικισμός στα όρια της κοιλάδας του Κηφισού. Η Σουβάλα δημιουργήθηκε όταν ένας σεισμός κατέστρεψε τα περισσότερα σπίτια της Ανω Σουβάλας, η οποία απέχει περίπου 7 χλμ. Από την πλατεία του κάτω χωριού ξεκινάει ένα μονοπάτι που καταλήγει στις πηγές της Αγίας Ελεούσας, έναν πανάρχαιο λατρευτικό τόπο του ποταμού Κηφισού, όπου τώρα απλώνεται ένας υδροβιότοπος με πλατάνια και τρεχούμενα νερά. Κοντά του βρίσκονται και τα ερείπια του παλαιοχριστιανικού ναού της Παναγίας της Μαυρομαντήλας.
Από τη Λιλαία ξεκινάει και η διαδρομή που ανεβαίνει στον Παρνασσό φτάνοντας μέχρι το Χιονοδρομικό Κέντρο. Εδώ βρίσκονται τα πιο πλούσια ελατοδάση του βουνού, ανάμεσα στα οποία είναι χτισμένη η πανέμορφη Αγόριανη ή αλλιώς Επτάλοφος. Ενα ορεινό χωριό ζωσμένο από την οργιαστική βλάστηση, με τρεχούμενα νερά, καταρράκτες, πλατάνια, όμορφα πλακόστρωτα και παραδοσιακές ταβέρνες.
Ανάμεσα στις βουνοκορφές
Και εκεί που προσπαθείς να θυμηθείς πόσα βουνά είδες, κάνεις μια βόλτα στην τελευταία δημοτική ενότητα του Δήμου Δελφών, τους Καλλιείς, και ανακαλύπτεις ότι μόλις έφτασες στο πιο άγριο κομμάτι της Φωκίδας, εκεί που βασιλεύουν τα Βαρδούσια.
Πριν φτάσεις όμως στα πυκνά τους δάση, κάνε μια τελευταία στάση στην Οίτη. Από την Καλοσκοπή ο δρόμος οδηγεί προς την Πυρά που πήρε το όνομά της από τον αρχαιολογικό χώρο της Πυράς του Ηρακλέους που βρίσκεται, λίγο πιο βόρεια, πάνω από ένα ημιαλπικό λιβάδι της Οίτης. Ακολουθεί το χωριό Μαυρολιθάρι με τη διάσημη υπεραιωνόβια «πλατάνα», στη σκιά της οποίας έδωσαν τα χέρια ο Βελουχιώτης και ο Ζέρβας αποφασίζοντας την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου.
 |
Μετά το Μαυρολιθάρι ακολουθεί η Καστριώτισσα, στην οποία θα συναντήσετε το παλιό κάστρο, την αιωνόβια «πουρνάρα» που δεσπόζει στον προαύλιο χώρο του παλιού μοναστηριού της Κοίμησης της Θεοτόκου, αλλά και το Λαογραφικό Μουσείο του χωριού.
Από εδώ ο δρόμος κινείται μέσα σε ένα από τα ομορφότερα δάση της Ελλάδας, καταλήγοντας στα χωριά Αθανάσιο Διάκο και Μουσουνίτσα. Στον πρώτο βρίσκεται το Μουσείο Αθανασίου Διάκου, του οπλαρχηγού που γεννήθηκε εδώ, ενώ από τις πλατείες των δύο χωριών ξεκινούν χωματόδρομοι και μονοπάτια που σε ανεβάζουν μέχρι τις κορυφές των πανέμορφων Βαρδουσίων.
Nαυτικό και ιστορικό μουσείο Γαλαξιδίου
Το κτίριο που στεγάζει σήμερα το Ναυτικό και Ιστορικό Μουσείο Γαλαξειδίου κτίστηκε το 1870 και χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως Δημαρχείο.
Η ιδέα της δημιουργίας τοπικής συλλογής αντικειμένων σχετικών με την ιστορία της πόλης γεννήθηκε το 1928 από τον γιατρό Ευθύμιο Κ. Βλάμη.
Πρόκειται για ένα από τα κορυφαία ναυτικά μουσεία της Ελλάδας. Εδώ θα θαυμάσετε τη μεγαλύτερη στην Ελλάδα συλλογή ζωγραφικών πινάκων ιστιοφόρων με πάνω από 140 έργα, ακρόπρωρα, ημερολόγια καταστρώματος, ναυτικούς χάρτες, πυξίδες, ενώ σε μία προθήκη φυλάσσεται το περίφημο «Χρονικό του Γαλαξειδίου». Πρόκειται για ένα μεταβυζαντινό κείμενο που καλύπτει την περίοδο από τα τέλη του 10ου έως τις αρχές του 18ου αι. και παρέχει σημαντικές πληροφορίες για τη πόλη.
 |
Στο μουσείο υπάρχει ακόμα αρχαιολογική συλλογή, νομισματική συλλογή αλλά και η Φιλοτελική συλλογή «Αργοναύτες» με ναυτικά θέματα που θεωρείται μία από τις κορυφαίες συλλογές του είδους της στον κόσμο.
Κείμενο: Δαυίδ Κουτσογιαννόπουλος
Φωτογραφίες: Θοδωρής Αθανασιάδης
ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου