"Γ"
Αφού ευχαριστήσουμε την οικογένεια του Γιάννη Τζιβάρα για το φωτογραφικό υλικό που μας παραχώρησε και
που θα δείτε παρακάτω, σας παρουσιάζουμε το ποιήμα του λαικού μας ποιητή.
Γιάννημ' σε κλαίνε τα βουνά
σε κλαίνε τα λαγκάδια,
όλοι οι φίλοι σου
κι όλοι οι συγγενείς σου.
Σε κλαίει η γυναίκα σου
κι η δόλια αδερφή σου,
σε κλαίνε οι θυγατέρες σου
τρείς μαυροφορεμένες
που σ' είχαν για καμάρι τους
οι δόλιες οι καημένες.
Ρήμαξε το σπιτάκι σου
κάτω στη Λιαγκορίτσα
εκεί νυχτοξημέρωνες
τη μέρα και τη νύχτα.
Κι όταν ερχόμουν Γιάννη μου
για να σε κουβεντιάσω,
μού 'λεγες Παναγιώτη μου
τι θές να σε κεράσω.
Φωνάζει ο πατέρας σου
απ' τ' απαγορευμένο
πάνω απ' του Κότσια το μαντρί
που είχε το λημέρι,
που φεύγεις Γιάννη μου
πού πάς τούτο το
καλοκαίρι.
Από αριστερά: Πλατιάς
Κώστας τ. Αθαν. (Κουτσουράκος) καπετάν Δρόσος, Πλατιάς Κώστας (Νικηταράς) και
Παναγιώτης Τζιβάρας (Πενταρούλας) .
Ο Παναγιώτης
Τζιβάρας (πατέρας του Γιάννη) εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ Παρνασσίδας τον Γενάρη του
1943. Έμεινε γνωστός με το ψευδώνυμο "καπετάν Τζιβάρας" και τον
Οκτώβρη του 1943 ανέλαβε συνδιοικητής με τον Καλία (Χαρίλαο Μώκο) του 1ου
τάγματος του ΕΛΑΣ. Σκοτώθηκε σε μάχη με τους Γερμανούς στις 4 Γενάρη του 1944
στην περιοχή Αγία Τριάδα Καλοσκοπής.
Όπως κι εγώ έτσι κι εσύ
σας άφησα μαράζια
και ζήσατε παιδάκια μου
στη φτώχεια στην ορφάνια.
Κι η δόλια η μανούλα σου
ανάπηρη η καημένη
έσφιξε το ζωνάρι της,
έσφιξε τη καρδιά της
και πάλεψε σαν ήρωας
να ζήσει τα παιδιά της.
Τη βρήκαν βάσανα πολλά
ήπιε πολύ φαρμάκι,
σαν έχασε τον άνδρα της
κοντά και το
Θανάση.
Τώρα στ' ανάδη θα της
πουν
το θλιβερό χαμπέρι,
πως χάνει και το Γιάννη της
τούτο το καλοκαίρι.
Δεν γράφω άλλα Γιάννη μου
πολύ και σε κουράσω,
νά 'ναι το χώμα σου αλαφρύ
παιδί μου αναπαύσου.
ΓΛΕΝΤΙ ΚΑΙ ΧΟΡΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΤΣΑΟΥΣΗ
ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΑΜΑΜ
"Γ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου